REC. 709 TAM OLARAK NEDİR ?

Kamera ile çalışan insanlarının karşılaştığı sorunlardan biri, her üreticinin renk ve parlaklığı kodlamak için akıllıca adlandırılmış bir yaklaşım geliştirmesiyle, resimlerin sağlandığı çok sayıda yol olmasıdır.

Tüm bunların altında, bir dereceye kadar en düşük ortak payda olarak hareket eden, kamera konfigürasyon menülerinde yaygın olarak atıfta bulunulan ve teknik yazılarda rasgele yer alanlar gibi mutlak özellikleri bir mesele gibi ortaya atılan Indepenedent Telecommunication Union'ın BT.709 tavsiyesidir.

Bununla birlikte, mutlak özellikleri günlük dilde yaygın olarak tartışılmamaktadır.
Rec. 709’un iddialarını cevaplamak o kadar da zor değildir.

Rec. 709, beşten fazla dinamik aralık sağlamaz, ancak burada keşfedeceğimiz gibi bir sıçrama yapmanıza yardımcı olabilir.

STANDART VE GAMMA İZLEME

Açıklığa kavuşturulması gereken ilk konu Rec. 709 (nasıl yazıldığına karşı nasıl kullanıldığına dair bazı argümanlara tabi), kameralar için değil, monitörler için bir standarttır.
Ancak pratikte bu daha fazla veya daha az eşdeğer bir durum olabilir.

Bir Rec.709 kamera için bir kısayol olarak Rec.709 görüntülenir.
Bu, kameranın, sensöre çarpan fotonların sayısının kodlandığı bir sinyal vereceğini, bu nedenle ekran tekrar fotonlar halinde çözüldüğünde makul görüneceğini gösterir.
Kodlanmış sayılar ve ekrandan çıkan ışık miktarı arasındaki ilişki karmaşık ve fiziksel nedenlerden ötürü basit değildir ve doğru değilse, görüntü çok kontrastlı, çok düz, karanlık veya çok parlak görünecektir.


(Grafik:1)

Kayıt için Rec. 709, 2.2 bir gama tanımlar, bu da bir video dosyasındaki gerçek saklanan parlaklık değerinin, 2.2 karşılığına yükseltilmiş sensöre çarpan, gürültüyü gizlemek için tasarlanan sinyalin en karanlık kısımlarında biraz fudging (*) veren ya da alması gereken ışık miktarına dayandığını söylemenin karmaşık bir yoludur.
(* Fudging = Özellikle gerçeği ve yanılsamayı gizlemek için, belirli veya yetersiz şekilde bir şeyi sunmak ve bunlarla başa çıkmak...)

Standart, ekran perspektifinden yazıldığı için sayı seçilir; güç, monitöre çarptığında karartarak 2.2 değerine yükseltilir, bu yüzden saklarken görüntüyü parlaklaştırmalıyız.
2.2'nin karşılıklı değeri, bire bölünerek 2.2'ye (kabaca 0.45) eşittir.
Bu şekil, bir katot ışınlı tüp ekranının, giriş gücünün ve giriş gücü yaklaşık 2,2'ye yükseltilerek yaklaşık bir standardın ne kadar olduğunu göstererek parlaklık arasında bir ilişkiye sahip olması nedeniyle seçildi.

Ne olursa olsun gama kodlaması gereklidir, çünkü gözlerimiz doğrusal değildir.
Foton sayımının iki katına çıkmanın parlaklığın iki katına çıkmasını görmüyoruz, bu nedenle doğrusal verileri depolarsak (diğer makalelerde tartıştığımız gibi) veri alanını çok verimsiz kullanırız, ancak aynı zamanda CRT ekranları günlerinde TV'nin nasıl çalıştığı ile ilgilidir.
Modern TFT ekranlar aynı davranışı taklit etmek için tasarlanmıştır, böylece her şey iyi çalışır.

709 RENK VE DİNAMİK ARALIK

709'un tanımladığı diğer şey renktir.
Renkli bir görüntü oluşturmak için kırmızı, yeşil ve maviyi birleştirmenin temel yaklaşımı basittir; 709 gibi standartlar, hangi kırmızıyı, hangi yeşili ve hangi mavinin kullanılması gerektiğini tanımlayarak bir renk alanı tanımlar.

Örneğin, hem mavi hem de yeşil ışığı kapatırsak, ekranın üretiminde kullanılan kırmızı boyadan asla daha koyu bir kırmızıya sahip olamayız.
Örneğin 709, zayıf yeşillikleriyle ünlüdür, çünkü standartta tanımlanan yeşil boya oldukça soluk ve doymamışdır.

Burada yanlış olan şeyler varsa - aşırı derecede derin bir yeşil - renkler yeşile doğru kayacaktır.
Kamera ve ekran arasında kırmızı, yeşil ve mavi eşleştirme (veya giderek matematiksel olarak mümkün olduğunca eşleme) makul görüntüler sağlar.

Renkler, bir CIE renklilik diyagramındaki koordinatları ile tanımlanır.
Diyagram parlaklık değil ton ve doygunluk ile ilgilendiğinden, bir renk genellikle gerekli olan üç sayı (kırmızı, yeşil, mavi veya ton, doygunluk, değer vb.) yerine yalnızca iki sayı ile tanımlanabilir.
Tamlık için 709 için gerçek sayılar, kırmızı için 0.64, 0.33, yeşil için 0.3, 0.6 ve mavi için 0.15, 0.06'dır.
Standart ayrıca, ekranın etkili renk sıcaklığını oluşturan 0.3127, 0.3290'da bu üçgen içinde hangi noktanın beyaz olarak kabul edildiğini tanımlar.
709, bir CIE 1931 diyagramında 0,3 ve 0,6'dan daha derin bir yeşil görüntüleyemez.


(Grafik:2)

Burada defalarca kullandığımız 'makul'. kelimesi 709'un, parlaklığın nasıl çalışması gerektiğini tanımlayarak, kameralara gerçekten mutlak bir dinamik aralık sınırı uygulayıp uygulamadığı konusunda bir tartışma noktasıdır.

Teorik olarak, 709 farklı kameraların eşit derecede parlak gerçek dünyadaki nesnelerin benzer şekilde parlak görüntülerini üretmesini sağlamalıdır.

Bununla birlikte, birçok üreticinin şu anda daha estetik açıdan çekici resimler peşinde koşarken kurallarla en azından biraz hızlı ve gevşek oynadığı bir gerçektir.
Standardın sınırlarını doğrudan dayatmak, daha modern bir bağlamda tamamen tahammül edilemez olarak görülecektir.

Çok daha yüksek dinamik aralıklı bir resmin dinamik aralığını (yani kontrast) geleneksel bir ekranda iyi göründüğü noktaya düşüren teknik olarak kimseyi durduran hiçbir şey yoktur.

Sonuçta, şu anda TV'deki tüm bu Alexa-shot şeyler oldukça yüksek dinamik aralığa sahip bir kameradan kaynaklandı ve hepimiz bir şekilde 709 ekranda (hatta Rec. 601 ekranlarda, standart tanım eşdeğeri izliyoruz.

Bu, işi giderek artan bir şekilde yüksek dinamik aralıklı bir resmi dağıtılabilir bir 709'a paketlemekle ilişkili olan derecelendirmenin manuel müdahalesi ile elde edilir.
Bunu otomatikleştirmek için çaba gösterilebilir ve bu genellikle bir dereceye kadar modern kameralarda kullanılan yaklaşımdır.
Etkili hiçbir kamera 709'u doğrudan uygulamaz.
Haber toplayan kameralar bile, mevcut görüntü verilerinden daha güzel görünen 709 resim üretmeye çalışan, farklı bir renk ayarı veya başka bir şey olarak adlandırın, doğrudan uygulamazlar.

Buna daha gelişmiş yaklaşımlar, Sony'nin Rec. 709 Tip A 'LUT denilen sistemidir, yani manuel olarak müdahale etmeksizin kameranın Alexa tarzını hatırlatan görüntüler yaratma girişimidir.

Bu tür bir kayıtın gerçekten 709 görüntü olarak adlandırılıp adlandırılamayacağı bir çekişme meselesidir, ancak görüntü hakkında herhangi bir şey bir görüş meselesi ise (ışıklandırmadan çerçevelemeye kadar lens seçimine kadar), yaklaşım makul görünmektedir.
Ama, kesinlikle etkilidir.

Buradaki gerçek teknik fark, 709'un, en azından yaygın olarak uygulandığı gibi, dinamik aralığın birkaç durağından fazlasını desteklemesidir.

Sadece parlaklık aralığının en üstünde sıkı bir eğriye yerleştirilmiş olması, burada çok az dijital seviyeyle temsil edildiği (ve bu nedenle, çok sayıda sıkıştırma eserine gömüldüğü) derecelendirmede kurtarılamaz.

Renk derecelendirmesi yapılacak hiçbir şeyi 709 ile gerçekten çekmemeliyiz.

1990'ların sonunda ve 2000'lerin başında, birçok kişi 709 kameranın çekici ve çarpıcı sonuçlar üretmesi konusunda oldukça uzmanlaştı.
Dikkatli bir aydınlatma gerektirir ve bu yapılabilir, ancak Sony'nin FS7'ni seçip uygun şekilde çekim yaparsak, daha önce hiç olmadığı kadar iyi sonuçlar almak daha kolay olacaktır.

Rec. 709 bir taban çizgisidir.
709 görüntüye sahip olduğunu iddia eden kameralar, 709 ekrana bağlandığında makul görünecektir.

Ezoterik, tescilli çekim modlarını 709 uyumlu çıkışa dönüştürmeyi amaçlayan arama tabloları da yaygındır.

709 faydalıdır çünkü neredeyse her şeyde mevcuttur.
Ancak, özellikle yetenekli değildir ve gelecek hiç değildir.

Özellikle renk aralığı eksikliği, daha yeni standartlarda ele alınmaktadır.
Rec. UHD ve 4K ekranlarla ilişkili olan işleri iyileştirir, ancak tüketiciler için iyileştirmeleri açık hale getirmek için yüksek dinamik aralık gibi gerçekten gelişmiş olanları bünyesinde barındırır.

Her şeye rağmen, yine de bir eski sadık dostta olduğu gibi, 709'dan tamamen kurtulmak zor olacaktır.

Kaynak : RedSharkNews
Phil Rhodes
4 Mart 2020
Çeviri : Ali Utku